به گزارش مرکز تحقیقاتی دانشگاه بوستون، بیش از دو سوم تامین مالی توسعه‌ای در بخش انرژی دیگر کشورها صرف پروژه‌های مربوط به سوخت فسیلی شده است، که بیشتر آن در بخش نفتی با مبلغ ۵/۸۷ میلیارد دلار و برای ذغال سنگ با مبلغ ۲/۴۸ میلیارد دلار صرف شده است؛ این تامین مالی شامل فعالیت‌ها در هر دو بخش بالادستی و پایین دستی می‌شود.
تنها در بخش برق، از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸ چین متعهد به پرداخت ۴۵ میلیارد دلار برای سوخت‌های فسیلی نیروگاه‌های برق و فقط ۴ میلیارد دلار برای انرژی‌های بادی و خورشیدی شده است. مؤسسات مالی توسعه ایالات متحده (DFI) در همین بازه زمانی مقدار بسیار کمتری را برای تامین مالی خارج از کشور متقبل شده‌اند: ۴ میلیارد دلار برای نیروگاه‌های برق با سوخت فسیلی در دیگر کشورها، در مقابل بیش از ۸ میلیارد دلار برای سوخت هسته‌ای و ۷۵۰ میلیون دلار برای انرژی بادی و خورشیدی.
از نظر ظرفیت تولید برق فعلی مرتبط با این منابع مالی، هر دو کشور از سهم مشابهی از ظرفیت سوخت فسیلی حمایت می‌کنند – حدود دو سوم برای هر کشور. البته، همانطور که در تصویر زیر می‌بینید، چین عمدتا تامین مالی نیروگاه‌های ذغال سنگ را فراهم کرده است، در حالیکه ایالات متحده در درجه اول تامین مالی نیروگاه‌های گاز طبیعی و سپس انرژی هسته‌ای را متقبل شده است. هر دو کشور سهم و مقدار کمی از ظرفیت بادی و خورشیدی در سبد مالی توسعه خارج از کشور خود دارند (چین: ۲ درصد و ۸۰۰MW، ایالات متحده: ۴ درصد و ۶۰۰MW).
تامین مالی توسعه بخش برق در خارج از کشور چین و ایالات متحده بر اساس نوع فناوری (۲۰۱۸ – ۲۰۰۰)
منبع: داده‌های چِن و همکاران. ۲۰۲۱، فقط نیروگاه‌های در حال عملیات
با توجه به روندهای تامین مالی ارائه شده در بالا، ایالات متحده و چین هر دو فرصت قابل توجهی برای تغییر مسیر مشارکت دیگر کشورها به سمت منابع انرژی پاک‌تر دارند. در واقع، هر دو کشور اکنون سیاست‌هایی برای انجام این کار دارند. در سپتامبر ۲۰۲۱، شی جین‌پینگ، رهبر چین در هفتادوششمین مجمع عام سازمان ملل اعلام کرد که چین حمایت از توسعه انرژی کم کربن را افزایش خواهد داد و در دیگر کشورها نیروگاه‌های ذغال سنگ جدید نخواهد ساخت، در حالیکه رئیس جمهور ایالات متحده، جو بایدن در دسامبر ۲۰۲۲ دستور توقف پشتیبانی دولت فدرال از پروژه‌های پرکربن در دیگر کشورها را صادر کرد.
بنا بر اعلانات اخیر سیاسی از سوی رهبران هر دو کشور چین و ایالات متحده مبنی بر متوقف کردن تأمین مالی نیروگاه‌های ذغال سنگ در دیگر کشورها، احتمال دارد در آینده مؤسسات مالی توسعه کم‌کم به سمت تأمین بودجه انرژی‌های پاک در دیگر کشورها تغییر مسیر دهند.
هر دو کشور برای ترویج تامین مالی انرژی پاک در دیگر کشورها آستین‌ها را بالا زده‌اند. برای مثال، در ایالات متحده برنامه مشارکت برای زیرساخت و سرمایه‌گذاری جهانی (PGII) دولت بایدن هیاتی از مقامات رسمی این کشور را به سراسر جهان فرستاده است تا درباره نحوه کمک مالی آمریکا به پروژه‌های مربوطه تحقیق کنند. در چین، شی در همان سخنرانی‌ای که اعلام کرد کشورش نیروگاه‌های ذغال سنگ جدید در خارج از آن کشور نخواهد ساخت، گفت: «چین حمایت از سایر کشورهای در حال توسعه را در توسعه انرژی سبز و کم کربن افزایش خواهد داد.» در واقع، از سال ۲۰۲۱ تأمین مالی چین برای نیروگاه‌های ذغال سنگ در دیگر کشورها افت شدیدی داشته است. هرچند، هنوز جای اجرایی کردن دقیق اهداف مطرح‌شده شی از طریق منابع مالی مستقیم مربوط به این پروژه خالی است.
منبع: bu