همچنین بر اساس گزارش سالانه شرکت علوم و فناوری هوافضای چین (China Aerospace Science and Technology Corp) بالغ بر ۵۰ فعالیت در عرصه هوافضا برای سال ۲۰۲۳ برنامهریزی شده است.
به گفته ژانگ ژونگ یانگ (Zhang Zhongyang)، مدیر کل شرکت علوم و فناوری هوافضای چین، پروژه ایستگاه فضایی ملی چین موسوم به تیانگونگ (Tiangong) در سال جدید نهایی خواهد شد و وارد مرحله بهرهبرداریهای علمی و تحقیقاتی میشود. ماموریتهای سرنشیندار و رباتیک به تیانگونگ و اولین پرتاب نسخههای جدید حامل فضایی لانگ مارچ-۶ (Long March-6) برنامههای دیگر این کشور در سال جاری میلادی هستند.
لانگ مارچ-۶ یک حامل سه مرحلهای سوخت مایع بوده که اولین ماموریت آن در سال ۲۰۱۵ انجام شده است. این حامل را آکادمی فناوری پروازهای فضایی شانگهای (Shanghai Academy of Spaceflight Technology) ساخته و قادر است ۱۰۸۰ کیلوگرم محموله را به مدار خورشیدآهنگ بفرستد.
بنابر اظهارات ژانگ، چین در سال جدید اجرای قراردادهای تجاری هوافضا و صادرات ماهواره را نیز تکمیل خواهد کرد. وی همچنین افزود: «برنامههای اکتشاف ماه و کاوش فضای عمیق برنامههای دیگری هستند که توسعه آنها در سال جدید ادامه مییابد.»
چین قصد دارد در سالهای آینده کاوشگر تیانون-۲ (Tianwen-2) را برای کاوش و انتقال نمونه از سیارکها و کاوشگر چانگای-۷ (Chang’e-7) را به منظور اکتشاف ماه به فضا بفرستد. اغلب پرتابها توسط خانواده حاملهای لانگ مارچ و بقیه توسط سری اسمارت دراگون (Smart Dragon) صورت خواهد گرفت.
گفتنی است چین سال گذشته میلادی ۶۴ پرتاب فضایی را به انجام رساند و رکورد ملی جدیدی را در این زمینه ثبت کرد. از این تعداد پرتاب، ۵۳ مورد توسط سری لانگ مارچ انجام شد و ۱۱ پرتاب نیز به وسیله حاملهای سری کوایژو (Kuaizhou) صورت گرفتند.
شرکت سیایاس اسپیس (CAS Space) متعلق به آکادمی علوم چین (Chinese Academy of Sciences) نیز اولین پرواز موفق بزرگترین و قدرتمندترین حامل سوخت جامد این کشور به نام ZK 1A را در ژوئیه ۲۰۲۲ انجام داد. باید دید آیا در سال جدید چین میتواند باز هم رکورد پرتابهای فضایی خود را جابجا کند!