به عنوان بخشی از سیاست اقتصادی «ساخت چین 2025» دولت این کشور برای دور کردن توسعه اقتصادی خود از صادرات ارزان و با ارزش افزوده کم، تمرکز بیشتری بر سلطه بازار جهانی در بخش‌های با ارزش افزوده بالا مانند هواپیماهای تجاری، داروها و نیمه‌هادی‌ها دارد.
برای تحقق این امر، پکن از سیاست‌های بی‌سابقه مرکانتلیستی (حداکثرسازی صادرات و حداقل کردن واردات) برای افزایش سهم بازار جهانی، شامل انتقال فناوری اجباری، وام‌های کم‌بهره و کمک‌های مالی مستقیم استفاده کرده است.
اسکات کندی، تحلیلگر مرکز تحقیقات استراتژیک و بین‌المللی می‌گوید شرکت COMAC (شرکت هواپیمایی بازرگانی چین) در سال 2020 بین 49 تا 72 میلیارد دلار حمایت‌های دولتی دریافت کرده است.
این امر COMAC را قادر به ساخت و فروش 148 هواپیما کرده است. همان‌طور که انتظار می‌رفت، این وضعیت تأثیرات منفی بر دو شرکت نوآورتر بازار هواپیمای جهان یعنی بوئینگ و ایرباس داشته است، زیرا سه شرکت هواپیمایی برتر چینی (همه متعلق به دولت) تحویل بیش از 100 هواپیما را از طرف این دو شرکت به تعویق انداخته‌اند چراکه قصد خرید هواپیماهای COMAC را دارند.
گرچه مدتی طول خواهد کشید تا شرکت‌های هواپیمایی کشورهای توسعه‌یافته، هواپیماهای COMAC را خریداری کنند، اما می‌توان انتظار داشت که فروش COMAC در چین و کشورهای کمربند و جاده (راه ابریشم جدید) با توجه به یارانه‌ای که چین برای خرید هواپیماهای COMAC می‌دهد، منجر به کاهش فروش و مشاغل بوئینگ و ایرباس شود.