ژاپن و چین در تلاشند نوع جدیدی از قطار فوق سریع مغناطیسی را بسازند و به دنبال نشان دادن تسلط خود بر این فناوری با پتانسیل بالای صادراتی هستند.
قطارهای مغناطیسی یا مگ‌لو maglev از آهن‌رباهای قدرتمندی برای حرکت در روی ریل استفاده می‌کنند که به دلیل عدم اصطکاک، سرعت بالایی دارند.
در مگ‌لو، قطار با ریل تماس ندارد و به جای غلتیدن چرخ‌ها روی ریل، قطار با نیروی مغناطیسی در هوا شناور شده، به جلو رانده می‌شود.
هم‌اکنون تعداد انگشت‌شماری از قطارهای مغناطیسی در مسیرهای کوتاه و آزمایشی در کشورهای پیشرفته در حال کار هستند، اما دو اقتصاد بزرگ آسیا در تلاشند تا اولین خطوط بین‌شهری از این نوع قطارها را احداث کنند.
در یک طرف، شرکت بزرگ راه‌آهن مرکزی ژاپن قرار دارد که می‌خواهد با سرمایه‌گذاری 9 تریلیون ین (86 میلیارد دلار) قطار مغناطیسی را در مسیر توکیو و اوزاکا تا سال 2037 راه‌اندازی کند.
از طرف دیگر پروژه 100 میلیارد یوآنی (15 میلیارد دلاری) چین قرار دارد که با هدف ساخت مسیر قطار مغناطیسی بین شانگهای و شهر بندری شرقی نینگبو کلید زده شده است که پیش‌بینی می‌شود تا سال 2035 به اتمام برسد.
همانطور که مشخص است، پروژه قطار مغناطیسی ژاپن گران‌تر از پروژه چینی است که دلیل آن حفاری مورد نیاز برای عبور از مسیر کوهستانی بین توکیو و اوزاکا است.
کارشناسان راه‌آهن می‌گویند اگر ژاپن و چین بتوانند از پروژه‌های قطار مغناطیسی راه دور خود با موفقیت در موعد مقرر رونمایی کنند، خواهند توانست سهم زیادی از بازار جهانی 2 تریلیون دلاری پروژه‌های زیرساخت ریلی جهان به دست خواهند آورد.