این سیستم‌های رادار معمولاً به یک آنتن بزرگ نیاز دارند تا نشانه‌های ضعیف هواپیماهای رادارگریز مجهز به فناوری انحراف سیگنال‌ها را دریافت کنند. اگرچه دقت تشخیص رادار را می‌توان با افزایش دیافراگم آنتن بهبود بخشید، اما این کار تحرک و بقای پلتفرم رادار را کاهش می‌دهد. به گفته محققان این دستگاه در تعدادی از آزمایش‌های انجام شده بر روی پشت بام یک ساختمان پردیس دانشگاهی، عملکرد بهتری در دقت تشخیص و برد نشان داد.
چین دارای یک سیستم دفاع هوایی چند لایه با ایستگاه‌های رادار ضد رادارگریزی، به ویژه در امتداد شرق اقیانوس آرام و خط ساحلی دریای چین جنوبی است.
سیستم‌های رادار چینی می‌توانند جت‌های F22 آمریکایی که به عنوان پیشرفته‌ترین و قدرتمندترین جنگنده‌های رادارگریز جهان شناخته می‌شوند، را کیلومترها دورتر از سواحل چین شناسایی و ردیابی کنند.
پوشش و ساختار هواپیماهای رادارگریز می تواند امواج رادیویی با فرکانس بالا و میلی متری را تضعیف یا تغییر مسیر دهد. اما رادار ضد رادار چینی از امواجی با فرکانس‌های بسیار پایین تر استفاده می‌کند که بیش از یک متر (۳٫۳ فوت) هستند. این امواج با فرکانس پایین می‌توانند با اجزای بزرگ هواپیمای رادارگریز، مانند بال‌ها یا دم آن، تعامل داشته باشند و سیگنال‌های پژواک بیش از ۱۰۰ برابر قوی‌تر از امواج رادار نظامی که در فرکانس‌های بالاتر عمل می‌کنند، تولید کنند.
اکثر سیستم‌های رادار موج متریک بسیار بزرگ هستند. حتی نسخه‌های تلفن همراه نیز می‌توانند ده‌ها متر ارتفاع داشته باشند که به طور کامل گسترش یابد. این دستگاه‌ها معمولاً باید توسط کامیون‌های بزرگ حمل و ساعت‌ها طول می‌کشد تا راه اندازی شوند و آنها را به اهداف آسانی برای ماهواره‌ها و هواپیماهای بدون سرنشین تبدیل می‌کند.
در سال ۲۰۱۹، نیروی هوایی رژیم صهیونیستی یک رادار موج متریک JY-27 ساخت چین را در سوریه منهدم کرد. اگرچه گمان می‌رفت این دستگاه نسخه ضعیفی از دستگاه‌هایی است که ارتش آزادیبخش مردمی استفاده می‌کرد، اما بر اساس اطلاعات آشکار، این حادثه نگرانی‌ها را در مورد اینکه چقدر این پلت‌فرم‌های ضد مخفی‌کاری می‌توانند زنده بمانند، افزایش داد.
سیستم راداری موج متریک جدید چین شامل دو آنتن یکسان است که در فاصله حدود ۲۰ متری روی یک سقف قرار گرفته‌اند.
پس از اینکه یکی از آنتن‌ها انفجاری از پالس‌های الکترومغناطیسی با فرکانس پایین را ساطع کرد، این دو آنتن که توسط یک کابل نوری به هم متصل شده‌اند، با سرعت یکسانی برای تشخیص سیگنال‌های برگشتی کار می‌کنند.
به گفته محققان، منطقه نسبتاً بزرگی که توسط آرایه دو آنتن پوشانده شده است، به سیستم اجازه می‌دهد تا امواج طولانی بیشتری را که از هدف منعکس می‌شود، بگیرد.
اما شکاف بین آنتن‌ها همچنین نویز اضافی یا سیگنال‌های نادرستی ایجاد می‌کند که می‌تواند بر دقت تأثیر بگذارد.
ایده شکستن یک آنتن موج متریک بزرگ به چندین آنتن کوچکتر از دهه ۱۹۸۰ وجود داشته است، اما کاربرد واقعی این فناوری به دلیل ناپایداری و درجه عدم دقت نادر است.
تیم چینی الگوریتمی را توسعه داده‌اند که می‌تواند سیگنال های مفیدی را از نویز قوی پس زمینه با تجزیه و تحلیل داده‌های جمع آوری شده توسط آنتن‌ها در مکان‌های مختلف استخراج کند. جریان داده تولید شده توسط رادار جدید بیشتر از حد معمول بوده و به چهار تراشه داخلی Hunxin 1 نیاز دارد.
Hunxin 1 یک پردازنده به اندازه سکه است که به طور کامل در چین با فناوری ۵۵ نانومتری طراحی و ساخته شده و آنقدر قدیمی است که نمی تواند تحت تأثیر تحریم‌های آمریکا علیه چین قرار گیرد. به دلیل هزینه کم، عملکرد بالا و پایداری آن، حتی در محیط‌های خشن، نزدیک به یک دهه است که به طور گسترده در ماشین‌ها، ماشین آلات و تجهیزات نظامی چینی استفاده می‌شود.
این تراشه دارای ساختار پردازش موازی چهار هسته‌ای با قابلیت‌های محاسباتی ممیز شناور قدرتمند است که می‌تواند به خوبی نیازهای کاربردی پردازش سیگنال در زمان واقعی را برآورده کند.
با توجه به حساسیت فناوری رادارگریز، عملکرد واقعی رادار جدید در شناسایی هواپیماهای رادارگریز واقعی نامشخص است. اما به گفته محققین آنها بسیاری از هواپیماهای غیرنظامی را با این سیستم ردیابی کرده‌اند و داده‌ها نشان می‌دهد که این فناوری کارآمد است.
در سایر نقاط چین، دانشمندان در حال کار بر روی سایر فناوری‌های رادار ضد رادار جدید هستند.
دانشمندان چینی همچنین در حال توسعه فناوری رادار کوانتومی هستند که می‌تواند سیگنال‌هایی را که برای رادارها و فناوری‌های سنتی نامرئی است دریافت کند و با پرتوهای چند ایستگاه راداری که صدها کیلومتر از هم فاصله دارند، یک هدف رادارگریز را روشن کند.