سایت بلومبرگ در تحلیلی به قلم مایکل شومن Michael Schuman کارشناس مسائل چین، به بررسی چشم‌انداز روابط چین و غرب پرداخته است.
در تحلیل شومن آمده است: مهم‌ترین مسئله مدنظر چینی‌ها این است که دولت آینده آمریکا چه سیاستی در قبال چین اتخاذ می‌کند.
برخی معتقدند در دوره بایدن، سیاست‌های تنش‌زای دوره ترامپ کنار گذاشته خواهد شد و آمریکا سیاست سازنده‌تری با چین اتخاذ خواهد کرد؛ اما برخی دیگر هم می‌گویند که آمریکای بایدن سیاست‌های تنش‌زا علیه چین را کنار نخواهد گذاشت.
البته دولت بایدن در ابتدای کار خود با بحران کرونا و رکود اقتصادی مواجه خواهد بود در حالی که اقتصاد چین با قدرت در حال رشد است.
نویسنده مطلب بلومبرگ در ادامه، نوشته است: سیاست خارجی چین هم برخلاف فشارهای آمریکا، صریح‌تر هم شده و نفوذ پکن در نهادهای جهانی همچون سازمان بهداشت جهانی را بیشتر کرده است.
شومن تاکید دارد که سیاست کلی آمریکا و غرب در مقابل چین اشتباه بوده و سبب تقویت چین شده است.
وی در ادامه نوشته است: این سیاست کلی غرب، ناشی از یک برداشت اشتباه بوده است.
غربی‌ها از چند دهه قبل، چین را به عنوان یک کشور ضعیف قلمداد کردند و سیاست‌های خود را بر همین مبنا تنظیم کردند در حالی که چین در طول تاریخ یک ابرقدرت بوده است.
اینکه اکنون چین به دومین اقتصاد جهان تبدیل شده، چیز عجیبی نیست، بلکه بازگشت به یک هنجار مرسوم سده‌های اخیر است.
چین در قرن‌های قبل هم نقش بزرگی در انقلاب صنعتی داشته و اکنون همان سنت در حال تکرار است.
بنابراین غرب باید نگاه خود به چین را به عنوان یک عنصر مزاحم و تازه به دوران رسیده کنار بگذارد و بلکه چین را به عنوان یک ابرقدرت همیشگی در نظم جهانی بپذیرد.
سیاست فعلی آمریکا که تلاش می‌کند با فشارهای تجاری همچون ممانعت از انتقال فناوری به چین و ایجاد اختلال در تجارت این کشور، سبب توقف رشد اژدهای زرد شود، سیاست اشتباهی است.
سیاست غرب برای تضعیف چین، نهایتاً سبب تقابل خواهد شد.
تلاش غرب برای تحمیل قوانین و مقررات خود بر چین هم رویکرد اشتباهی است، چراکه چین حداقل در شرق آسیا ابرقدرت اصلی است و در آن منطقه خواهد توانست مقررات مدنظر خود را حاکم کند.
چینی‌ها نظم نوین مدنظر غربی‌ها را نخواهند پذیرفت.
نویسند مطلب بلومبرگ در ادامه پیشنهاداتی برای تغییر رویکرد غرب نسبت به چین مطرح می‌کند.
مثلاً او خواستار آن شده که غربی‌ها به چین فضای مانور دیپلماتیک بیشتری در مناطقی که به طور اساسی به منافع ایالات متحده آسیب نمی‌رساند، بدهند.
شومن، مخالف‌خوانی آمریکا با همه سیاست‌های چین را هم اشتباه می‌داند و می‌نویسد: اگر آمریکا در هر اقدامی از مخالفت با ابتکارات چین دست بکشد و گاه حتی حمایت کند، چینی‌ها هم آرام خواهند شد.
این کارشناس مسائل چین نتیجه این سیاست‌های خصمانه آمریکا علیه چین را ایجاد نهادهای بین‌المللی توسط چین می‌داند و به بانک سرمایه‌گذاری زیرساخت آسیا اشاره می‌کند که در سال‌های اخیر توسط چین برای جایگزینی بانک جهانی ایجاد شد، زیرا آمریکا به چین اجازه مانور مدیریتی در بانک جهانی نداده است.
نویسنده همچنین درباره موضوعات مورد مناقشه آمریکا با چین مثل دریای چین جنوبی، خواستار انجام مذاکره آمریکا و متحدانش در منطقه با چین به جای اعمال تهدید و زور شده است.
وی در پایان از سیاست‌های تحریمی علیه چین هم دفاع کرده اما خواستار آن شده که این سیاست‌ها مثل دوره ترامپ، آشکار و مستقیم علیه چین نباشد.
مثلاً گفته به جای ممنوع کردن برنامه‌های چینی مانند WeChat، سیاست هوشمندانه‌ای برای محافظت از حریم خصوصی در فضای مجازی آمریکا در برابر تهدیدات خارجی طراحی شود که به طور غیرمستقیم سبب از کار افتادن WeChat در آمریکا شود.