به گزارش رسانه‌های دولتی، این موشک برای اولین بار توسط یک بالون بزرگ هلیومی در استان چینگهای در شمال غربی چین به فضای ما فوق جو منتقل شد. هنگامی که بالون به ارتفاع تعیین شده خود رسید، موشک از طریق کنترل از راه دور از زمین شلیک شد. این نخستین پیشرفت فناورانه قابل توجه برای این نوع پرتاب موشک در جهان محسوب می‌شود.
چنین موشک‌هایی می‌توانند ابزارهای علمی به منظور بررسی شرایط برای مطالعات جوی، رصد زمین و سایر کاربردها را به فضا حمل کنند. این نوع پرتاب در مقایسه با روش‌های مرسوم نیاز به انرژی کمتری دارد، ارزان‌تر است و بهره‌وری بالاتری دارد.
این فناوری می‌تواند برای کاوش در فضای نزدیک، (منطقه‌ای بین ۲۰ تا ۱۰۰ کیلومتر بالاتر از سطح زمین) استفاده شود، این فضا برای هواپیما بسیار زیاد و برای ماهواره‌ها بسیار کم است.
سابقه پرتاب موشک‌های بالونی به دهه ۱۹۵۰ میلادی بازمی‌گردد، زمانی که یک دانشمند آمریکایی این ایده را مطرح کرد.
بالون استفاده شده توسط محققین چینی از پلاستیک نازک ساخته و با مقدار کمی هلیوم پر شده است و هرچه بالون بالاتر می‌رود، فشار اتمسفر کمتر شده، گاز هلیم منبسط می‌گردد و حجم بالن را پر می‌کند. چنین بالن‌های هلیومی معمولاً تا ارتفاع ۲۵ تا ۴۰ کیلومتری از سطح زمین بالا می‌روند، در حالی که راکت‌ها می‌توانند تا ارتفاع ۷۰ کیلومتری و بالاتر از آن پرواز کنند.
بالون‌های هلیومی در سال‌های اخیر موضوع تحقیق و توسعه در چین بوده‌اند. آن‌ها ظرفیت زیادی برای کاربردهای متنوع در ارتفاعات مختلف دارند، اما چالش‌های فنی از جمله ساخت چنین بالون بزرگ، کنترل موقعیت و ارتفاع آن و حتی پیش‌بینی دقیق جهت باد برای استفاده از این فناوری وجود دارد.