«منطقه خلیج بزرگ» برنامه بلندپروازنه پکن برای ایجاد یک منطقه واحد و غولپیکر اقتصادی متشکل از هنگکنگ، ماکائو و نُه شهر جنوبی چین است: گوانگژو، شنجن، ژوهای، فوشان، ژونگشان، دونگگوان، هویژو، ژیانگمن و ژائوکینگ. پکن امیدوار است این منطقه تا سال 2030 جایگاه نخست اقتصادی، تجاری و بینالمللی را در دنیا به دست بیاورد. برنامه دولت چین تبدیل هنگکنگ به مرکز بینالمللی خدمات مالی، دریانوردی، تجاری و حملونقل، تبدیل ماکائو به یک شهر بینالمللی گردشگری و بستری برای تجارت با کشورهای پرتغالیزبان مانند برزیل، و ارتقای جایگاه شنجن به عنوان یک منطقه ویژه اقتصادی و فناوری است. بهرغم سرمایهگذاریهای میلیاردی دولت چین در پروژههای زیرساختی این شهرها، چالشهای متعددی هنوز باقی است. یکی از این چالشها استقلال نظامهای حقوقی، پولی و سیاسی هنگکنگ و ماکائو از دولت مرکزی و همچنین احساسات شدید در هنگکنگ علیه سرزمین اصلی چین است. چالش دیگر توزیع متوازن متخصصان میان همه شهرهای واقع در منطقه خلیج بزرگ و جلوگیری از تمرکز این افراد در شهرهای بزرگ و مهم است.