در حال حاضر رقابت سنگینی بین چین و آمریکا در حوزه زیرسطحی‌ها در جریان است.
جالب است بدانیم که در حال حاضر کشور اول جهان در حوزه زیر سطحی‌ها از نظر تعداد کره شمالی با حدود 71 فروند زیردریایی است که البته اکثر آنها زیردریایی‌های کوچک برای عملیات‌های کوتاه برد از ساحل است.
اما رقابت اصلی در مکان‌های دوم و سوم آغاز می‌شود، جایی که نیروی دریایی آمریکا با 68 و نیروی دریایی چین با 66 فروند زیردریایی در فاصله کمی از یکدیگر قرار دارند.
روس‌ها نیز به دنبال این دو کشور با 64 فروند زیردریایی قرار دارند.
البته بر اساس برآوردها در خصوص میزان ساخت زیردریایی در آمریکا و چین، کارشناسان اعتقاد دارند که تا سال 2030 چینی‌ها در بحث تعداد زیردریایی از آمریکایی‌ها پیشی خواهند گرفت.
آمریکایی‌ها در برنامه جدید 30 ساله خود در بحث زیرسطحی اعلام کرده‌اند که به دنبال افزایش تولید زیردریایی هستند و می‌خواهند به نرخ تولید 3 زیردریایی اتمی تهاجمی کلاس ویرجینا در هر سال برسند.
البته در فاصله سال‌های 2025 تا 2030 به دلیل از خدمت خارج شدن برخی زیردریایی‌های قدیمی‌تر و عدم جایگزیی سریع‌تر، چین موفق خواهد شد تا در حوزه تعداد زیر سطحی‌ها از آمریکا پیشی بگیرد.
یکی از بحث‌ها در خصوص زیردریایی‌های آمریکایی بازنشسته شدن زیردریایی‌های کلاس اوهایو در نقش حامل موشک کروز است.
4 فروند از کل ناوگان اوهایو که وظیفه حمل موشک‌های بالستیک قاره پیما آمریکا را به عهده دارد، بعد از تمام شدن جنگ سرد به حالت حامل موشک کروز بدل شد و با خروج آنها قبل از 2030 از خدمت، یک کاهش شدید در تعداد زیرسطحی‌ها و البته تناژ و توان ماموریتی ایجاد خواهد شد.
قرار است این خلاء با زیردریایی‌های ویرجینای بلوک 5 پر شود.
از طرف دیگر بخش عمده نیروی دریایی چین در حوزه زیر سطحی از شناورهای با پیشران دیزل الکترونیک تشکیل شده که از برد کمتری نسبت به گونه‌های اتمی برخوردار هستند.
البته این زیرسطحی‌ها ساده‌تر و ارزان‌تر هستند و می‌توان آنها را به تولید انبوه در تعداد بیشتر رساند.
در عین حال نوع طراحی آنها برای مناطقی مثل آب‌های ساحلی چین نیز مناسب است.
بحث دیگر توسعه زیردریایی‌های بدون سرنشین است که به نظر از اولویت‌های بعدی آمریکا بوده و البته مشخص نیست چین چه زمانی قصد ورود جدی به این حوزه را خواهد داشت.