در سال‌های اخیر و با بروز بحث جنگ‌های یک دهه اخیر در منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا کشورهای درگیر در این منازعات مسلحانه به سرعت به سمت استفاده از پرنده‌های بدون سرنشین مسلح رفتند.
محدودیت‌های موجود در خصوص فروش پهپادهای مسلح در سال‌های قبل از سوی غرب در این خصوص باعث شد کشورهای زیادی در منطقه، از جمله متحدان غرب، در این بخش به سمت چین بروند.
پهپاد CH-4 ساخت شرکت CASC چین محصولی بود که در دهه اخیر میلادی توانست در منطقه غرب آسیا، شرق آسیا و حتی آفریقا موفقیتهای صادراتی بسیار بالایی کسب کند.
از خریداران این سامانه بدون سرنشین می‌توان به میانمار، پاکستان، امارات، عربستان، مصر، عراق، اردن، اندونزی و زیمباوه اشاره کرد.
با ورود این پهپادها به منطقه غرب آسیا و ورود آنها به میدان‌های درگیری، مشکلات آنها البته شروع به ظاهر شدن کرد.
در یمن پهپادهای چینی در کنار پهپادهای آمریکایی و ترکیه‌ای بدل به اهداف ساده‌ای برای شبکه پدافندی انصارالله شدند و در مجموع شاید بتوان گفت تا به امروز نزدیک به 6 فروند از پهپادهای مورد نظر ساخت چین به تنهایی توسط پدافند یمنی‌ها شکار شده است.
اما مسئله سوال برانگیز بعدی وضعیت تعمیر و آمادگی عملیاتی این پهپادها بوده است که برای نمونه بر اساس گزارشی که در اوایل پاییز سال پیش منتشر شد، از بیش از 10 فروند پهپاد CH-4 ارتش عراق تنها یک فروند آماده عملیات بود.
مشکلات در حوزه تعمیر و نگهداری و زنجیره تهیه قطعات از جمله دلایل این سطح پایین آمادگی رزمی بیان شده است.
اردنی‌ها نیز در همین سال 2020 میلادی به دنبال فروش پهپادهای سی اچ 4 چینی خود بود که به تازگی تحویل گرفته بود و به نظر میرسد آنها را به برخی از نیروهای نزدیک به خود در لیبی تحویل داده است.
اردنی‌ها به طور مشخص دلیل این حرکت را اعلام نکرده‌اند، اما به نظر مشکلات کیفی باعث این تصمیم‌گیری شده است.
اماراتی‌ها نیز اخیرا و با دریافت چراغ سبز از آمریکا در حوزه خرید پهپاد مسلح MQ-9 به نظر دیگر به دنبال خرید پرنده‌های بدون سرنشین چینی نباشند.
به نظر میرسد با باز شدن پای آمریکا به بازار فروش پرنده‌های بدون سرنشین مسلح، صنایع چینی بایستی به دنبال افزایش کیفیت محصولات رفته و گرنه با حضور رقبای قوی و با سابقه به احتمال فراوان این بازار را از دست خواهند داد.