نشریه انگلیسی دیلی میل در گزارشی به تلاش‌های گسترده چین برای افزایش توان نظامی پرداخته و شدیدا از افزایش قدرت این کشور در این حوزه ابراز نگرانی کرده است.
در این گزارش چند بحث به عنوان مظاهر و منابع تامین قدرت نظامی جدید چین طرح شده است.
بحث اول مربوط به سلاح‌های هایپرسونیک است که مربوط به پرتاب‌هایی با سرعت بیش از 5 برابر سرعت صوت است و چین حداقل یک سامانه شناخته شده در این بخش به نام DF-17 را دارد که چند وقت پیش برای اولین بار در ارتش این کشور عملیاتی شده است.
این پرتابه‌ها با داشتن یک پروفایل پروازی متفاوت و مانورهای مختلف در زمان پرواز در کنار بحث سرعت بالای حمله کار را برای اکثر سیستم‌های دفاعی فعلی غیر ممکن کرده‌اند.
بحث بعدی مربوط به توسعه ماده‌ای به نام گرافین است؛ گرافین ساختار دو بعدی از یک لایه منفرد شبکه لانه زنبوری کربنی می‌باشد.
گرافین به علت داشتن خواص فوق‌العاده در رسانندگی الکتریکی و رسانندگی گرمایی، چگالی بالا و تحرک‌پذیری حامل‌های بار، رسانندگی اپتیکی و خواص مکانیکی به ماده‌ای منحصربفرد تبدیل شده‌است.
این سامانه جدید حالت جامد به واسطه این خواص فوق‌العاده به عنوان کاندید بسیار مناسب برای جایگزینی سیلیکان در نسل بعدی قطعه‌های فوتونیکی و الکترونیکی در نظر گرفته شده و از این رو توجه کم‌سابقه‌ای را در تحقیقات بنیادی و کاربردی به خود جلب کرده‌است.
این ماده همچنین به دلیل مقاومت بسیار بالا در مقابل گرما و فشار گزینه فوق العاده‌ای برای استفاده در بدنه پلتفرم‌های پروازی و موشک‌ها به حساب می‌آید.
مسئله بعدی فناوری جاسوسی و کنترل اطلاعاتی چین است که در داخل این کشور برای کنترل جمعیت عظیم آن به کار می‌رود.
حجم گسترده‌ای از دوربین‌ها و سیستم‌های تشخیص چهره، سیستم‌های هوش مصنوعی و تعقیب رفتارهای شخص از طریق اطلاعات مربوط به رفت آمد یا خرید‌های شخص است.
بحث بعدی دانشگاه‌های چینی هستند که در چند دهه اخیر با ایجاد ارتباط با دانشگاه‌های مختلف جهان و تربیت یک حجم قابل توجه از نیروی انسانی متخصص موتور متحرک توسعه علمی و فناوری چین در حوزه‌های مختلف از جمله بحث‌های نظامی بودند.
بخشی از این دانشگاه‌ها از یک طرف دارای روابط بسیار نزدیکی با ارتش و صنایع دفاعی این کشور بوده و از طرف دیگر روابط نزدیکی نیز با دانشگاه‌های کشورهای غربی مثل انگلستان دارند.
نگرانی نهایی بحث زرادخانه سلاح‌های هسته‌ای چین است که بر اساس برآوردهای موجود شامل 350 سر جنگی هسته‌ای با قدرت‌های مختلف است و توسط صنایع دفاعی این کشور طراحی و ساخته شده است.
منابع انگلیسی اعتقاد دارند بخشی از این سازندگان تسلیحات اتمی در چین دارای روابط علمی با دانشگاه‌ها و مراکز علمی در انگلیس هستند.