موسسه رند، احتمال موفقیت حزب حاکم کمونیست چین در دستیابی به اهداف تعیین شده برای 30 سال آینده را بررسی کرده است. به اعتقاد این موسسه، به نظر می‌رسد دوراندیشانه‌ترین گزینه برای آمریکا این باشد که برای چین «پیروز» یا «رو به پیشرفت» آماده شویم.
بر اساس گزارشی که توسط موسسه رند، یک اندیشکده آمریکایی با بودجه دولتی منتشر شده، ایالات متحده باید برای چین کمونیستی “رو به پیشرفت” آماده شود.
تدوین کنندگان گزارش “استراتژی کلان چین: روندها، مسیرها، و رقابت بلندمدت” احتمال موفقیت حزب کمونیست چین در دستیابی به اهداف تعیین شده برای این کشور تا سال 2050 را بررسی کردند.
رند چهار آینده ممکن را در نظر گرفت: چین یا “پیروز” خواهد بود (یعنی به تمام اهداف خود دست می‌یابد)، یا “رو به پیشرفت” (فقط به برخی از اهدافش می‌رسد)، یا “ایستا و راکد” (در رسیدن به اهداف و جاه‌طلبی‌هایش ناکام می‌ماند)، و یا “رو به افول” (یعنی رژیم این کشور خودش در معرض تهدید خواهد بود).
نتیجه نهایی این گزارش، که برای نیروهای مسلح آمریكا تدوین و هفته پیش منتشر شد، این است که “رو به پیشرفت” و “ایستا و راكد” محتمل‌ترین گزینه‌ها خواهند بود.
اگرچه پژوهشگران رند تا آنجا پیش نرفتند كه بگویند رهبران چین كاملا پیروز خواهند شد و به همه اهداف خود می‌رسند، آمریکا باید در صورت وقوع این حالت هم آمادگی لازم را داشته باشد.
در این گزارش آمده است که “به نظر می‌رسد آمادگی برای پیروزی یا رو به پیشرفت بودن چین، دوراندیشانه‌ترین گزینه برای آمریکا باشد چون این سناریوها با روندهای کنونی توسعه ملی جمهوری خلق چین مطابقت دارند، و چالش‌‌برانگیزترین سناریوهای آینده برای نیروهای مسلح آمریکا محسوب می‌‌شوند”.
به گفته موسسه رند، حزب کمونیست چین احتمالا به اغلب اهدافی که برای بازه 30 سال آینده برای این کشور تعیین کرده دست خواهد یافت.
روابط دیپلماتیک آمریکا و چین در یکی از پایین‌ترین سطوح طی چند دهه اخیر قرار دارد و دو طرف بر سر موضوعات بسیار زیادی، از تجارت و فناوری تا حقوق بشر و مساله هنگ کنگ، درگیر هستند.
پژوهشگران رند احتمال “مشاركت نزدیك” دو كشور در آینده را رد کرده و معتقدند چنین مشارکتی همیشه غیر محتمل بوده، اما حالا “کمترین احتمالی هم وجود ندارد”.
در این گزارش آمده است، نوع روابطی که دو کشور در سال 2018 داشتند در آینده فقط در صورتی تکرار خواهد شد که چین در وضعیت “ایستا و راکد” قرار گیرد؛ و در صورت “رو به پیشرفت” بودن آن، پیشبینی روابط اقتصادی، دیپلماتیک و نظامی بین دو کشور در میان مدت و بلند مدت دشوار خواهد بود.
“به این ترتیب، مرز باریکی بین مشارکت موازی و برخورد دو رقیب در محتمل‌ترین سناریوی آینده خواهیم داشت؛ مرزی که با تکامل و تحول روابط دو کشور، ممکن است به هر دلیلی شکسته شود”.
در گزارش رند، افزایش بودجه نظامی در منطقه اقیانوس هند- آرام و تقویت توانمندی‌های رزمی مشترک نیروهای مسلح توصیه شده و آمده است: ” با توجه به این که احتمالا چین تا اواسط دهه 2030 قادر خواهد بود همه حوزه‌های درگیری را در سرتاسر پهنه گسترده این منطقه به چالش بکشد، ارتش آمریکا به‌عنوان بخشی از نیروهای مسلح باید بتواند بلافاصله به بحران‌ها یا وضعیت‌های اضطراری در نقاط درگیری مختلف واکنش نشان دهد”.
این بدان معنی است که نیروهای مسلح آمریكا باید “یگان‌ها و توانمندی‌های كلیدی مربوط به جابجایی و ترابری هوایی و دریایی را بهینه‌سازی کنند تا بتوانند سربازان را سریعا به محل درگیری منتقل نموده و یا آنها را قبل از شروع درگیری به منطقه برسانند”.
“در آینده قابل پیشبینی، جبهه اقیانوس آرام احتمالا در درجه اول بر حوزه‌های دریایی و هوایی مورد مناقشه متمرکز باقی خواهد ماند. با این حال ارتش آمریکا باید هماهنگ با اهداف کلان نیروی‌های مسلح، توسعه توانمندی‌ها را در اولویت قرار دهد.”
“ارتش مجبور خواهد بود که عمدتا بر نیاز به برتری زمینی در اروپا متمرکز باشد، ولی با توجه به اهمیت بلند مدت چالش چین، لازم است که برای منطقه اقیانوس هند- آرام نیز در طیفی از توانمندی‌های مختلف سرمایه‌گذاری بیشتری صورت گیرد.”
به اعتقاد پژوهشگران رند، پکن با وجود مواجهه با “رکود اقتصادی شدیدتر از آنچه انتظار می‌رفت”، در 10 تا 15 سال آینده همچنان توسعه نظامی را در اولویت قرار خواهد داد.
“چین قصد دارد با استفاده از فناوری‌های کلیدی مانند ارتباطات و محاسبات کوانتومی، هوش مصنوعی و بیوتکنولوژی، برتری نظامی به دست آورد”.
“موفقیت در این حوزه‌ها و حوزه‌های مرتبط تا حد قابل‌توجهی تعیین کننده ماهیت رقابت نظامی آمریکا- چین و رقابت بین‌المللی طی 30 سال آینده خواهد بود”.
منبع: scmp