بر اساس برنامه ریزی‌ها، تلسکوپ ایستگاه فضایی چین در اواخر سال ۲۰۲۳ بر روی یک موشک Long March 5B به فضا پرتاب خواهد شد و کهکشان‌های دوردست، ماده تاریک، انرژی تاریک و منشاء و تکامل کیهان برخی از اهداف این علمی تلسکوپ فضایی جدید هستند.
به نظر می رسد هنگامی که تلسکوپ ایستگاه فضایی چین (CSST) در یک مدار امن قرار بگیرد، باید رصدها را در سال ۲۰۲۴ آغاز کند.
داشتن و راه اندازی یک تلسکوپ فضایی واقعاً درها را به روی گنجینه ای از اطلاعات در مورد کیهان باز می کند. مطمئناً این امر همان چیزی است که باعث ایجاد تلسکوپ فضایی هابل شد.
از نظر علمی، تلسکوپ‌های فضایی در حال گردش الکترومغناطیسی بازدهی عظیمی را ارائه می دهند. به عنوان مثال، قبل از هابل، هیچ کس واقعاً تصور خوبی از گستره کهکشان ها در کیهان نداشت.به گزارش سیناپرس، نماهای معروف میدان عمیق هابل به اخترشناسان این امکان را می دهد که ستاره ها و کهکشان ها را دقیقاً پس از انفجار بزرگ، در نور مرئی و فروسرخ مشاهده کنند. هابل نماهایی از ساختار در مقیاس بزرگ در کیهان و اجرام کوچکی مانند سیارات فراخورشیدی، ستاره های دنباله دار و سیارک‌ها را نشان داد.
با توجه به دستاوردهای علمی بالقوه، تعجب آور نیست که چین در حال پیوستن به باشگاه بزرگ دارندگان تلسکوپ فضایی باشد. زمانی که تلسکوپ ایستگاه فضایی چین عملیاتی شود، دانشمندان چینی امیدوارند که آسمان را بررسی کرده و بیش از یک میلیارد کهکشان را رصد کنند. ابزار آنها باید به آنها اجازه دهد اندازه گیری های بسیار دقیقی از شکل ها، موقعیت ها و روشنایی کهکشان ها انجام دهند.
آنها از تلسکوپ برای جستجوی سیارات فراخورشیدی، مشاهده تولد ستارگان و دیگر اجرام دور استفاده خواهند کرد و مقادیر باورنکردنی از داده های با وضوح بالا را جمع آوری می کنند.
اخترشناسان چینی امیدوارند تلسکوپ آنها، همانند هابل و جیمز وب، بینش بیشتری در مورد وسعت و توزیع ماده تاریک ارائه دهد. حتی ممکن است سرنخ های بهتری در مورد انرژی تاریکی که بر انبساط کیهان تأثیر می گذارد به آنها بدهد.
تلسکوپ ایستگاه فضایی چین یک رصدخانه غول پیکر در حال گردش خواهد بود که طول یک ساختمان سه طبقه و عرض یک اتوبوس مدرسه را خواهد داشت.
این تلسکوپ دارای دیافراگم ۲ متری و آرایه سه آینه ای است که در پیکربندی خارج از محور تنظیم شده است. این رصدخانه دارای دوربین نقشه برداری پیشرفته، تصویربردار چند کاناله، طیف نگار میدان انتگرال، تاج نگار تصویربرداری از سیارات سرد و گیرنده تراهرتز است. به گزارش سیناپرس، این تلسکوپ می تواند با استفاده از ۳۰ آشکارساز ۸۱ مگا پیکسلی آسمان را اسکن کند و به نور مادون قرمز نزدیک، مرئی و نزدیک به فرابنفش حساس است. به گفته دانشمندان چینی، این تلسکوپ قطعاً از بسیاری جهات از هابل پیشی خواهد گرفت.
لی ران (Li Ran) دانشمند پروژه سیستم داده های علمی تلسکوپ ایستگاه فضایی چین خاطرنشان کرد که میدان دید هابل در مقایسه با تلسکوپ چین که ۳۰۰ برابر بزرگتر است، خیلی کوچک است. جایی که هابل قسمت کوچکی از آسمان را در یک زمان می بیند، تلسکوپ ایستگاه فضایی چین تصویر بسیار بزرگتری را مشاهده می کند.
لی از تشبیه عکاسی از یک گله گوسفند برای توضیح توانایی های این تلسکوپ در مقایسه استفاده کرد. او گفت: هابل ممکن است یک گوسفند را ببیند، اما تلسکوپ ایستگاه فضایی چین هزاران گوسفند را با وضوح یکسان می بیند.
یکی از مهم ترین جنبه‌های تلسکوپ ایستگاه فضایی چین این است که در کجا استقرار پیدا خواهد کرد. در ابتدا قرار بود تلسکوپ به ایستگاه فضایی تیانگونگ متصل شود که بعدها تغییر کرد. به دلیل احتمال آلودگی ناشی از آمدن و رفتن فضاپیماها و حساسیت این تلسکوپ نمی توان آن را به ایستگاه فضایی وصل کرد.
همچنین احتمالا لرزش، نورهای سرگردان، و نماهای مسدود شده احتمالی در عملیات تلسکوپ اختلال ایجاد می کند. بنابراین احتمالا این تلسکوپ در همان مدار ایستگاه اما در فاصله ایمن دورتر قرار خواهد گرفت. به گزارش سیناپرس، تلسکوپ ایستگاه فضایی چین در حال حاضر در مراحل نهایی ساخت بوده و اجرای آن از سال ۲۰۱۰ در برنامه ریزی و آغاز شده است.
منبع: sinapress