به گفته تحلیلگران چینی، صنعت دفاعی چین در حال بررسی گزینه‌هایی برای راه اندازی تولید در ترکیه به منظور گسترش سهم بازار بین‌المللی خود است، اما خطرات بالقوه در این زمینه را نیز ارزیابی خواهد کرد.
عواملی مانند فشار آمریکا و سابقه نه چندان رضایت بخش شراکت با ترکیه توسط تولیدکنندگان دفاعی چینی به دقت مورد بررسی قرار می‌گیرد، زیرا آنها وارد بازار جدیدی می‌شوند و می‌توانند از موقعیت ترکیه که عضوی از ناتو است استفاده کنند.
پایگاه آمریکایی دیفنس نیوز به نقل از مسئول سازماندهی نمایشگاه بین‌المللی صنعت دفاعی ترکیه (IDEF) که در استانبول برگزار می‌شود، گفته است که تولیدکنندگان دفاعی چین علاقه مند به خرید شرکت‌های ترک هستند. این مقام ترکیه در ادامه گفته است که 74 شرکت دفاعی چینی در این رویداد چهار روزه شرکت خواهند کرد، در حالی که تنها 5 شرکت از آمریکا در آن حضور دارند.
اوزگور اکسی، یک تحلیلگر دفاعی که ریاست رسانه ترکیه‌ای TurDef را بر عهده دارد، به دیفنس نیوز گفت که شرکت‌های چینی “عمدتا با هدف خرید شرکت‌های ترکیه‌ای مناسب برای اهداف بلندمدت خود” حضور خواهند داشت.
اکسی بدون اشاره به جزئیات درباره نوع فناوری‌های چینی که در نمایشگاه استانبول ارائه خواهند شد، گفت: بعد از خرید، [شرکت‌های چینی] فناوری خود را وارد خواهند کرد، از هزینه‌های تولید پایین در ترکیه برخوردار خواهند شد، سیستم‌های استاندارد ناتو را تولید خواهند کرد و بازارهای استفاده کننده از سامانه ناتو را هدف قرار خواهند داد. اینها سیستم‌های ساخت ناتو خواهند بود که به سمت کشورهایی می‌روند که از این سیستم‌ها استفاده می‌کنند.
محتمل ترین گزینه برای انتقال فناوری چین به ترکیه هواپیمای بدون سرنشین خواهد بود. ژو چنمینگ، محقق اندیشکده علوم و فناوری نظامی یوان وانگ در پکن می‌گوید: آنکارا مشتاق بهبود و ارتقای توسعه پهپادهای خود است.
ژو با اشاره به پهپادهای کوچک و با قابلیت پروازی در ارتفاع متوسط ترکیه که توسط شرکت «بایکار» ساخته شده و توسط نیروهای مسلح اوکراین استفاده می‌شود، گفت: نقاط ضعف پهپاد TB2 ترکیه در جنگ اوکراین آشکار شده است. آنکارا امیدوار است که چین فناوری پهپاد خود را برای کمک به ارتقای TB2 انتقال دهد و آن را به اندازه پهپادهای رزمی چینی توانمند کند.
پهپاد TB2 در ابتدا به عنوان یک تغییر دهنده بازی برای نیروهای اوکراینی مورد استقبال قرار گرفت، اما وزن کمتر از 100 کیلوگرم (220 پوند)، سرعت پیمایش 130 کیلومتری (80 مایل) در ساعت و حداکثر کارایی 27 ساعتی، آن را در برابر شناسایی آسیب پذیر کرده است.
چین بزرگترین صادرکننده پهپادهای مسلح در جهان است و طیف وسیعی از محصولات، از جمله پهپادهای سری Caihong که می‌توانند محموله‌های سنگین را حمل کنند، و پهپاد BT-001 موسوم به عقرب دو دم را تولید می‌کند که قابل رقابت با پهپادهای MQ-9 و Reaper آمریکا هستند.
سونگ ژونگ پینگ، مربی سابق ارتش آزادیبخش خلق (PLA) در این باره گفت: چین علاوه بر پهپادها، می‌تواند با ترکیه برای تولید راکت انداز چندگانه، موشک‌های تاکتیکی و حتی سامانه‌های دفاع هوایی نیز همکاری کند. این همکاری برد-برد خواهد بود، زیرا ترکیه عضو ناتو است و چین می‌تواند از موقعیت ویژه آنکارا برای توسعه بازار خارج از کشور خود استفاده کند. اما من فکر نمی‌کنم که سیستم‌های تسلیحاتی ساخت ترکیه به کشورهای ناتو فروخته شود، این تسلیحات فقط به کشورهای غیر عضو ناتو یا کشورهای طرف ثالث فروخته می‌شود، درست مثل ترکیه که هواپیماهای بدون سرنشین به اوکراین فروخته است.
با این حال، نی لکسیونگ، تحلیلگر نظامی از دانشگاه علوم سیاسی و حقوق شانگهای، نسبت به انتقال فناوری اصلی هواپیماهای بدون سرنشین چین به ترکیه تردید دارد. وی گفت: ترکیه بازیگر خوبی در رقابت قدرت‌های بزرگ است. جهان دیده است که چگونه آنکارا از جنگ جاری در اوکراین استفاده کرده است. نی معتقد است که کشورهای ناتو تسلیحات چینی ساخت ترکیه را خریداری نخواهند کرد.
ژو معتقد است که تولیدکنندگان دفاعی چین با توجه به این واقعیت که ترکیه قرارداد 3.4 میلیارد دلاری برای خرید سامانه‌های دفاع موشکی دوربرد از چین را در سال 2015 لغو کرد، برای همکاری با آنکارا محتاط خواهند بود.
ژو با اشاره به موافقت ترکیه با پرداخت 2.5 میلیارد دلار برای سامانه دفاع هوایی اس-400 روسیه در سال 2017، دو سال پس از لغو قرارداد با چین، گفت: ترکیه قصد داشت از چین برای چانه‌زنی برای توافق بهتر با سایر کشورها استفاده کند. اما چین تنها زمانی معامله را می‌بندد که سودآور باشد.
ترکیه از ترس انزوای بیشتر و تحریم‌های متحدانش در ناتو، بعداً تصمیم گرفت سامانه اس-400 روسیه را عملیاتی نکند. در واکنش به خرید اس-400، آمریکا عضویت ترکیه در کنسرسیوم چندملیتی ساخت نسل پنجم جنگنده F-35 را به حالت تعلیق درآورد. ترکیه 1.4 میلیارد دلار برای هواپیمای رادارگریز پیش پرداخت کرد، اما هرگز هواپیما دریافت نکرد و پول آن برگردانده نشد.
نی می‌گوید: چین باید در این زمینه محتاط باشد زیرا ترکیه گرفتن امتیاز بهتر در قرارداد جنگنده F-35 از آمریکا را در دستورکار خود دارد.
منبع: scmp