آخرین عکسهای منتشر شده در فضای مجازی توسط علاقهمندان مسائل نظامی، از انجام اولین آزمایشهای دریایی سومین و پیشرفتهترین ناو هواپیمابر چین خبر میدهد که با پشت سر گذاشتن این آزمایشات، این ناو جنگی غولپیکر یک گام به تبدیل شدن به یک سکوی جنگی واقعی، نزدیکتر خواهد شد.
به گفته کارشناسان نظامی، سرعت پیشرفتها نشان میدهد ابرناو فوجیان، به طول 316 متر (1037 فوت) آماده است تا سیستمهای پرتاب هواپیمای خود را آزمایش کند و طبق زمانبندی مقرر، در سال 2025 به نیروی دریایی چین بپیوندد.
طبق این تصاویر که اخیرا در سایت میکروبلاگینگ چینی ویبو منتشر شده، پوششها از روی هر سه پرتابکننده الکترومغناطیسی پیشرفته بر روی عرشه فوجیان برداشته شده است که برای اولین بار به ناظران اجازه میدهد کل سیستم پرتاب هواپیمای این ناو را ببینند.
یکی از پوششها نیز حدود دو ماه پیش برداشته شده بود که نشان میداد به زودی آزمایشات پرواز انجام خواهد شد. به گفته سونگ ژونگ پینگ، خلبان سابق ارتش چین، برداشتن تمام پوششهای محافظ به این معنی است که کار رفع اشکال پرتابکنندههای الکترومغناطیسی به پایان رسیده است و میتوان از سیستمهای پرتاب هواپیما در طی آزمایشات دریایی استفاده کرد.
تصاویر منتشر شده در شبکههای اجتماعی چینی در آخر هفته نیز حاکی از آنست که دود از دودکش این ناو جنگی خارج میشود که این نشانه، به معنای انجام آزمایشهای فشرده بر روی سیستم اصلی حرکتی و سایر تجهیزات این ناو است.
سونگ در ادامه گفت آزمایشهای دریایی اولیه، فقط در آبهای نزدیک ساحل انجام خواهند شد و این روند ممکن است حداقل یک سال به طول بیانجامد.
او افزود احتمالاً پس از شش ماه آزمایش دریایی، آزمایش یک ساله تجهیزات و سیستمهای تسلیحاتی خاص انجام خواهد شد.
به گفته سونگ، آزمایشهای دریایی عمدتاً بر سیستمهای حرکتی، ناوبری و ارتباطی ناو هواپیمابر تمرکز دارند. سپس مرحله دوم آغاز میشود تا سایر تجهیزات کشتی نیز آزمایش شوند».
لو لی شیه، از خلبانان سابق دانشکده نیروی دریایی تایوان در کائوسیونگ، گفت انتظار دارد ناو فوجیان آزمایشهایی را بر روی جت جنگنده J-15T که مخصوص استفاده در ناوهای هواپیمابر و پرتاب الکترومغناطیسی است، انجام دهد.
لو گفت: «برداشتن پوششها به این معنی است که پرتابکنندههای الکترومغناطیسی آماده پرتاب J-15T هستند، زیرا سیستم پرتاب به تنهایی چیز جدیدی برای ارتش چین نیست.»
او ادامه داد که تصاویر ماهوارهای از پایگاه آموزشی نیروی دریایی در نزدیکی شنگچنگ، در شمال شرقی استان لیائونینگ، نشان میدهد که نیروهای ارتش چین از سال 2016 تا کنون در دورههای شبیهسازی عملیات پرواز و فرود J-15T و از سیستم پرتاب مستقر در زمین آموزش دیدهاند.
جت J-15T، نسخه ارتقا یافته تنها جت جنگنده نسل چهارم چینی به نام J-15 معروف به “کوسه پرنده” است.
در حال حاضر، جت J-15 در دو ناو هواپیمابر فعال چین، لیائونینگ و شاندونگ در حال استفاده است. هم ناو لیائونینگ، که یک کشتی بازسازی شده ساخت شوروی است که به اولین ناو هواپیمابر چین تبدیل شده و هم کشتی شاندونگ که ساخت چین است، رمپ پرش-اسکی پرواز با طراحی نه چندان پیشرفته روسی دارند.
چین همچنین در حال توسعه نسل جدیدی از جنگندههای رادارگریز مخصوص ناوهای هواپیمابر است که میتواند با جت F-35C نیروی دریایی ایالات متحده رقابت کند.
فوجیان در ابتدا دارای سه پرتاب کننده معمولی با موتور بخار بود، زیرا ناوهای چینی بر خلاف همه ناوهای هواپیمابر ایالات متحده، به راکتور هستهای مجهز نبودند.
اما این طراحی در سال 2017 پس از تصمیم رئیس جمهور شی جین پینگ، که ریاست کمیسیون مرکزی نظامی را نیز بر عهده دارد، تغییر کرد. به جای پرتابکنندههای بخار، فوجیان به یک سیستم پرتاب یکپارچه جدید مجهز شد که قادر به تامین انرژی سیستمهای پرتاب الکترومغناطیسی پیشرفته است.
فوجیان با نیروی پرتاب معمولی و توان جابجایی بیش از 80000 تن – حدود 20000 تن بیشتر از لیائونینگ یا شاندونگ – اولین کشتی جنگی کلاس Type 003 نیروی دریایی ارتش چین است.
همچنین این ناو، پس از ناو کلاس جرالد آر. فورد با موتور هستهای نیروی دریایی ایالات متحده، دومین و تنها ناو هواپیمابر جهان است که از سیستم پرتاب الکترومغناطیسی برای پرواز از عرشه استفاده میکند.
فوجیان که در ژوئن سال گذشته رونمایی شد، از ماه مارس در کارخانه کشتیسازی شانگهای -که در آن ساخته شده- آزمایشات پهلوگیری و حرکتی را شروع کرد. تصاویر رسانههای اجتماعی در ماه جولای، برداشته شدن پوشش یکی از سه پرتابکننده ناو و همچنین مجموعهای از سیستمهای راداری نصب شده در برج کنترل فوجیان را نشان میدهد.
همچنین، ژو چنمینگ، پژوهشگر اندیشکده علوم و فناوری نظامی یوان وانگ در پکن گفته است که فوجیان باید پس از پایان اولین آزمایشات دریایی، دور دیگری از ارزیابیهای تجهیزات عملیاتی خاص را پشت سر بگذارد.
او گفت که این ارزیابی، شامل بررسی کنترل آسیب، لولههای سوخت، مدارها، ارتباطات، رادار، سونار و سایر سیستمها میشود.
اگر مشکل خاصی پیش نیاید، کشتی طبق برنامه در سال 2025 به نیروی دریایی ارتش چین تحویل داده خواهد شد».
منبع: scmp