تلاش چین برای دستیابی به اهداف امنیت غذایی

به گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست، این شرکت هدف خود را برای گسترش مراکز خدمات پلت فرم مدرن کشاورزی در چین به به هزار عدد تا سال ۲۰۲۸ تعیین کرده است. این تعداد در حال حاضر ۶۰۰ عدد است.

در چین که یک پنجم جمعیت جهان و فقط ۹ درصد از زمین های قابل کشت را در اختیار دارد، در مقایسه با سایر کشورهای بزرگ در حال رشد، هنوز شکاف‌های زیادی در بهره‌وری برای سویا و ذرت وجود دارد.

در عین حال، نیاز به ترویج شیوه‌های کشاورزی که به حفظ تنوع زیستی، بهبود حفظ آب و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای کمک می‌کند، وجود دارد.

با داشتن زمین و آب محدود و جاه طلبی برای افزایش خودکفایی غذایی، چین باید بهره‌وری کشاورزی را از طریق فناوری، از جمله بذرهای اصلاح شده ژنتیکی و محصولات پیشرفته حفاظت از محصولات کشاورزی، تا حد زیادی افزایش دهد.

وزارت کشاورزی و امور روستایی چین گزارشی منتشر و پیش‌بینی کرد خودکفایی در محصولات غذایی اصلی تا سال ۲۰۳۳ به ۹۲ درصد افزایش یابد و رشد تولید سالانه ۱٫۱ درصد بیشتر از رشد مصرف ۰٫۳ درصد باشد.

این گزارش همچنین کاهش قابل توجهی در واردات غلات تا سال ۲۰۳۳ در مقایسه با سال گذشته نشان می‌دهد: ۷۵ درصد و ۶٫۸ میلیون تن برای ذرت، ۶۰ درصد و ۴٫۸۵ میلیون تن برای گندم و ۲۱ درصد و ۷۸٫۷ میلیون تن برای سویا.

این پیش‌بینی‌ها با اهداف رئیس‌جمهور شی جین‌پینگ برای دستیابی به نوسازی کشاورزی تا سال ۲۰۳۵ مطابقت دارد.

روش‌های کشاورزی کارآمدتر نه تنها برای چین بلکه برای جهان نیز مهم است. به گفته سازمان ملل متحد، انتظار می‌رود جمعیت جهان تا سال ۲۰۵۷ از ۱۰ میلیارد نفر فراتر رود، در همین حال جامعه جهانی باید به  هدف کربن خنثی دست یابد تا گرمایش جهانی زیر ۲ درجه سانتیگراد را مهار کند.

کشاورزی یک چهارم از انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی را تشکیل  و ۷۰ درصد از مصرف آب را به خود اختصاص می‌دهد.

۶۰۰ مرکز آموزشی و خدمات سینجنتا و برنامه تلفن همراه آن می‌توانند در اختیار بیش از ۱۰۰هزار کشاورز در چین قرار گیرد. آنها می‌توانند در مورد شیوه‌های کشاورزی مولد و پایدار که مناسب با شرایط خاک و محصولات مزرعه‌هایشان بیاموزند و همچنین کود، آفت کش‌ها، علف کش‌ها، بذرها و تجهیزات را از سینجنتا و شرکای آن خریداری کنند.

شیوه‌های پایدار شامل تناوب زراعی، استفاده از نهاده‌های کشاورزی، کشت بدون خاک‌ورزی و کاشت محصولات پوششی است. این تکنیک‌ها به کاهش از دست دادن آب، فرسایش خاک، انتشار کربن، رواناب کودها و از بین رفتن تنوع زیستی خاک کمک می‌کند.

معمولاً، اگر محصول حاصل نشود، کشاورزان معتقدند که به کود بیشتری نیاز دارند. این خطرناک است، زیرا اغلب این مشکل کود نیست و احتمالاً مشکل اسیدیته خاک یا غلظت نمک وجود دارد. افزودن کود بیشتر به جای رفع مشکل، مشکل را تشدید می‌کند.

نظرسنجی سینجنتا در سال گذشته که ۳۸۶۰ کشاورز سرزمین اصلی را تحت پوشش قرار داد نشان داد که ۵۶ درصد در مراکز خدمات آن آموزش دیده‌اند، و کسانی که شیوه‌هایی را که در آنجا آموخته‌اند به کار گرفتند، در مقایسه با کسانی که آموزش ندیده‌اند، ۸ تا ۱۵ درصد افزایش عملکرد داشتند. آنها همچنین از آب، کود و آفت کش ها ۲۶ تا ۳۰ درصد کارآمدتر استفاده کردند.

منبع: scmp