ایده دانشمندان چینی برای توقف بمب‌های سنگرشکن آمریکا

بمب‌های نفوذگر هدایت‌شونده با دقت بالا، با سرعتی نسبتاً کم پرواز می‌کنند اما کلاهک‌هایی عظیم دارند که در زرهی ضخیم پیچیده شده‌اند. کشورهای کوچک که فاقد نیروی هوایی مؤثر هستند، تنها می‌توانند به تماشا بنشینند وقتی این بمب‌ها بر سرشان فرود می‌آیند.

به گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست، زمانی‌که بمب‌افکن‌هایB-2  آمریکا در ۲۲ ژوئن، با استفاده از بمب‌های نفوذگر عظیمGBU-57 MOP (Massive Ordnance Penetrator)  تأسیسات هسته‌ای ایران را هدف قرار دادند، ظاهراً با مقاومت چندانی مواجه نشدند.

اما پژوهشگران چینی یک راهکار متقابل پیشنهاد داده‌اند: حمله به پهلوی ضعیف بمب. اگرچه دماغه این بمب دارای زرهی ضخیم است، اما دیواره‌های جانبی آن فقط چند سانتی‌متر ضخامت دارند و از فولاد ساخته شده‌اند. بنابراین، یکی دو گلوله ضدهوایی می‌تواند آن را از پهلو بشکافد.

می‌توان از توپ‌های ضدهوایی ارزان‌قیمت برای حفاظت از تأسیسات حیاتی استفاده کرد. اما بقاء این توپ‌ها، رهگیری هدف توسط رادار و مقابله با جنگ الکترونیک، همگی ضروری‌اند.

در شبیه‌سازی رایانه‌ای این پژوهش، به‌جای استفاده از سلاح‌های ساخت چین، از توپ‌های مشهور سوئیسی Oerlikon GDF  استفاده شده که به‌طور گسترده‌ای در خاورمیانه از جمله ایران به‌کار گرفته می‌شوند.

توپ GDF در مدت دو ثانیه، ۳۶ گلوله شلیک می‌کند. در فاصله ۱۲۰۰ متری (حدود ۰.۷ مایل)، احتمال انهدام به ۴۲ درصد می‌رسد.

این روش چگونه عمل می‌کند؟

دماغه‌ی تخم‌مرغی‌شکل بمب، ضربه‌های روبه‌رو را منحرف می‌کند و تنها اصابت‌های جانبی توان نفوذ دارند. زاویه‌ی برخورد گلوله‌ها باید کمتر از ۶۸ درجه باشد. در غیر این صورت، گلوله‌ها از روی زره می‌لغزند و منحرف می‌شوند.

در فاصله‌ای بیش از ۱۵۰۰ متر، نفوذ گلوله‌ها ناکام می‌ماند. اما در فاصله‌ای کمتر از ۱۲۰۰ متر، حتی خرج انفجاری غیرفعال درون بمب می‌تواند با حرارت و ترکش فعال شود.

پایه‌ی علمی این روش ساده و بر اساس فرمول‌های ضدزره مربوط به جنگ جهانی دوم محاسبه شده است.
اما یک نکته‌ی کلیدی وجود دارد: توپ‌ها باید از پیش به نقطه‌ای در مسیر پرواز بمب هوشمند نشانه‌گیری شوند. هرچه این نقطه نزدیک‌تر باشد، لوله‌ی توپ کمتر نیاز به حرکت دارد. پژوهشگران این شیوه را تاکتیک کنترل آتش تک‌تیرانداز می‌نامند.

این رهگیری به سبک تک‌تیرانداز مزایای متعددی دارد. این روش نیازهای سامانه‌ی حرکتی را کاهش می‌دهد، محاسبات تکراری را حذف می‌کند و زمان واکنش را به یک میلی‌ثانیه کاهش می‌دهد.

به گفتته محققین چینی، این روش با فناوری کنونی قابل اجراست.

اما میدان نبرد بی‌رحم است. نیروی هوایی دشمن می‌تواند با حملات انبوه، توپ‌ها را پیش از ارسال بمب‌افکن‌ها نابود کند. مانورهای نهایی بمب هوشمند نیز می‌تواند پیش‌بینی مسیر را بی‌اثر کند و پنجره‌ی ۱۲۰۰ متری تنها به‌اندازه یک چشم برهم زدن دوام دارد.

منبع: scmp