همزمان با سقوط روابط آمریکا با چین به قعرهای جدید، واشنگتن تلاش خود را به منظور پیدا کردن راه چاره‌ای برای یکی از پاشنه آشیل‌های بزرگش تشدید کرده است: وابستگی به پکن در تأمین عناصر خاکی کمیاب؛ موادی که برای ساخت محصولات مختلف فناوری، از گوشی‌های هوشمند و باتری خودروهای برقی گرفته تا موشک‌های جاولین (Javelin) و جنگنده‌های اف-35 استفاده می‌شود.
«تد کروز» سیاستمدار چین‌ستیز و سناتور جمهوری‌خواه ایالت تگزاس، اخیراً لایحه‌ای را برای افزایش تولید مواد معدنیِ حیاتی توسط دولت آمریکا، طرح کرد. این لایحه صرفاً یکی از آخرین لوایح با همین موضوع است که اکنون برای تصویب، پیش روی کنگره قرار دارند. سیاستمداران آمریکایی روزبه‌روز بیش‌تر نگران می‌شوند که نکند چین از سلطه خود در این عرصه به عنوان برگ چانه‌زنی در مذاکرات اقتصادی و سیاسی مقابل واشنگتن استفاده کند.
با این حال، سلطه چین بر حوزه فلزات استراتژیک به قدری قدرتمند است، و چالش‌های رقابت با مدلِ مدیریتیِ دولتی پکن در این حوزه آن‌قدر بزرگ هستند، که برخی پیش‌بینی می‌کنند آمریکا برای ایجاد یک زنجیره تأمینِ نسبتاً مطمئن، بیش از یک دهه زمان نیاز خواهد داشت. منتقدان می‌گویند آمریکا در این زمینه مرتکب اشتباهات بزرگی هم شده است که کار را برایش دشوارتر کرده‌اند.
«مُشتِ» نگرانی‌های استراتژیک مقامات آمریکایی در مورد عناصر کمیاب، نشانه‌ی «خروارِ» درخواست‌هایی است که برای کاهش وابستگی به چین از واشنگتن دارند؛ این درخواست‌ها پس از آن بیش‌تر شدند که آمریکا در بحبوحه شیوع کووید-19 با کمبود «تجهیزات حفاظتی شخصی» مواجه شد [که چین تأمین‌کننده بزرگ آن‌ها در جهان است]. همه این‌ها در حالی که دونالد ترامپ، نیز تهدید کرده است که دو اقتصاد بزرگ جهان را «کاملاً از هم جدا» خواهد کرد.
اگرچه بسیاری در واشنگتن درباره اهمیت کاهش وابستگی به چین اتفاق‌نظر دارند، اما این‌که این هدف چگونه باید محقق شود، محل اختلاف شدید است.
لوایح، گزارش‌ها و پیشنهادهای مختلف (از جمله مواردی که اواخر ماه گذشته میلادی در جلسه «کمیته انرژی و منابع طبیعی» سنا با موضوع مواد معدنی حیاتی مطرح شد)، از ارائه یارانه به تولید، تقویت فعالیت‌های مشترک و افزایش تحقیقات تا تأسیس تعاونی‌های صنعتی، تقویت بازیافت و استخراج در پارک‌های ملی، قطب شمال و حتی فضا را شامل می‌شود.
بسیاری از این لوایح در کنگره آمریکا گرفتار شده‌اند، زیرا کنگره با بحران کووید-19، فروپاشی اقتصادی و اعتراضات مردمی علیه قتل سیاه‌پوستان توسط پلیس دست‌وپنجه نرم می‌کند؛ آن هم در یک سالِ انتخاباتی.
با این وجود، بندهای مربوط به عناصر کمیاب، در هر دو نسخه لایحه بودجه هنگفت سالانه ارتش آمریکا در مجلس نمایندگان و سنا گنجانده شده‌اند. این لایحه فوق‌العاده مهم، با توجه به بدگمانی روزافزون علیه مقاصد چین در فضای سیاسی آمریکا و همچنین سیاست‌های «اول، آمریکا»ی ترامپ [و تأکید او بر اولویت سیاست داخلی نسبت به سیاست خارجی]، به احتمال قریب به یقین به تصویب می‌رسد.
پنتاگون که از وابستگی‌اش به چین در تأمین عناصر کمیاب موردنیاز برای تولید سامانه تسلیحاتی به شدت نگران است، طرحی چهارمرحله‌ای را برای تقویت زنجیره‌های تأمین آمریکا برای تحصیل مواد معدنی تدوین کرده است. این در حالی است که سناتورهای قدرتمند آمریکایی، ارتش این کشور را برای استفاده از «منابع آمریکایی در تأسیسات آمریکایی» تحت فشار قرار داده‌اند.
این مسئله به دو شعار موردعلاقه ترامپ هم مربوط می‌شود: «احیای صنایع مرتبط با استخراج معادن در آمریکا» و «بازگرداندن مشاغل آمریکایی به آمریکا». تحلیلگران معتقدند پیشنهاد عجیب‌وغریب سال گذشته ترامپ برای خرید «گرینلند» به خاطر ذخایر غنیِ عناصر خاکی کمیاب در این جزیره بوده است.
عناصر کمیاب (شامل 17 عنصر با نام‌های تقریباً غیرقابل‌ادا مانند گادولینیوم و پرازئودیمیوم) نه خیلی کمیاب هستند و نه برای همه باارزش، اما تصفیه آن‌ها دشوار و پرهزینه است.
منتقدین می‌گویند آمریکا حتی با کارت‌های خودش هم خوب بازی نکرده است.
پروژه استخراج از معدن «ماونتِن‌پَس» (Mountain Pass) در کالیفرنیا، یکی از بزرگ‌ترین و پُرامیدترین عملیات استخراج در آمریکا بود که تا پیش از شکل‌گیری سلطه جهانی چین در اواخر دهه 1980، رتبه نخست جهان در تولید عناصر کمیاب را در اختیار داشت. با این حال، پس از ورشکستگی این پروژه در سال 2015، واشنگتن به شکلی توضیح‌ناپذیر، در را برای حضور سرمایه‌گذاران چینی در این پروژه باز کرد.
سال 2017، کمیته دولتی‌ای که مطابقت قراردادهای واشنگتن با امنیت ملی آمریکا را بررسی می‌کند، مجوز فروش این معدن به کمپانی «ام‌پی متریالز» (MP Materials) به قیمت 5/20 میلیون دلار را صادر کرد. ام‌پی متریالز یک کنسرسیوم سرمایه‌گذاری است که برخی اعضای آن عبارتند از «جیمز لیتینسکی» یکی از مدیران کنسرسیوم که خودش سرمایه‌دار هم هست، عده‌ای از سرمایه‌گذاران در نیویورک، و شرکت چینی «کمپانی سهام‌داری عناصر کمیاب شِنگ‌هِه» (Shenghe Rare Earth Shareholding Company) که تحت کنترل دولت چین است و 9/9 درصد از سهام ماونتن‌پس را در اختیار دارد.
اگرچه برخی کارشناسان معتقدند دولت ترامپ با این معامله، عملاً در جنگ بر سر عناصر کمیاب، به پای خودش تیر زد، اما لیتینسکی طی مصاحبه‌ای بدگمانی‌ها درباره سهام‌داران چینیِ ام‌پی متریالز را بی‌مورد دانسته و می‌گوید: «ممکن نیست یک معدن و کارخانه شیمیایی 7/1 میلیارد دلاری را بلند کنیم و آن را به پکن منتقل کنیم. مأموریت ما به عنوان یک کمپانی، بازگرداندنِ کامل زنجیره تأمین عناصر کمیاب به ایالات متحده آمریکاست.»
وب‌سایت ام‌پی متریالز در حالی انعقاد قرارداد میان این کمپانی با پنتاگون در ماه آوریل را تبلیغ کرده است که این قرارداد پس از اعتراض شدید چندین سناتور آمریکایی به روابط ام‌پی متریالز با چین در هاله‌ای از ابهام فرو رفته است.
حتی بدون احتساب سهم چینی‌ها در ام‌پی متریالز هم آمریکا برای تأمین 78 درصد از عناصر خاکی کمیاب مورد نیازش به چین وابسته است. این غول آسیایی در فرآوری عناصر کمیاب نیز جایگاه نخست جهان را دارد؛ از جمله با فرآوریِ عناصری که از ماونتن‌پس استخراج می‌شوند و هم‌اکنون برای تصفیه به چین فروخته می‌شوند.
تسلط چین در حوزه فرآوری معادن (فرآیندی که با تولید مواد سرطان‌زا و غالباً زباله‌های رادیواکتیو به عنوان محصولات جانبی نیز همراه است) در نتیجه 23،000 پروانه ثبت اختراعی است که این کشور، طبق گزارش‌های موجود، در آمریکا ثبت کرده یا منتظر ثبت‌شان است. به عبارت دیگر، آمریکایی‌ها از این‌که چین «کار کثیف» تولید عناصر کمیاب را به عهده بگیرد، استقبال می‌کردند، اما اکنون گرفتار وابستگی به چینی‌ها شده‌اند.
انتظار می‌رود با افزایش تقاضا برای محصولات مبتنی بر انرژی‌های تجدیدپذیر، مانند خودروهای برقی، بازار جهانی عناصر خاکی کمیاب نیز که از جمله در آهن‌رباهای دائمیِ اسکنرهای ام‌آرآی، باتری‌ها و باله‌های موشک کاربرد دارند، به سرعت گسترش یابد.
انگیزه پشت سیاست‌گذاری‌ها و یارانه‌های اعطایی دولت آمریکا، نگرانی از این است که اگر پکن تحت فشار قرار بگیرد، ممکن است صادرات عناصر کمیاب را قطع کند. سیاستمداران و استراتژیست‌های نظامی احتمال وقوع چنین سناریوی خطرناکی را بالا می‌دانند، اگرچه مدیران صنایع، نگرانی کم‌تری در این‌باره دارند.
با این حال، پکن قبلاً قدرتش در حوزه عناصر کمیاب را به نمایش گذاشته است. یک دهه پیش، چین که با ژاپن اختلافات ارضی پیدا کرده بود، چندین هفته صادرات این عناصر به ژاپن را متوقف کرد؛ و بعداً مدعی شد این تصمیم را برای ایجاد ثبات در بازار و کمک به محیط‌زیست گرفته است.
سال گذشته نیز با تشدید جنگ تجاری میان آمریکا و چین، و در میانه تهدیدهایی مربوط به قطع صادرات عناصر کمیاب از چین، رسانه‌های دولتی چینی با استفاده از عبارت «نگی نگفتی» تلویحاً آمریکا را تهدید کردند و همچنین نوشتند: «آمریکا، توانایی چین برای پاتک زدن را دست کم نگیر.» همزمان شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین، از یک کارخانه فرآوری عناصر کمیاب در استان جیانگشی بازدید کرد.
حتی اگر پکن هم دست به اقدام خصمانه‌ای در این‌باره نزند، باز هم مشتریان خارجی با کمبود عرضه در بازار عناصر کمیاب مواجه هستند، زیرا تقاضای داخلی برای این عناصر در چین رو به افزایش است؛ این کشور پیشاپیش مصرف‌کننده بیش از نیمی از عناصر کمیابی است که هر سال در جهان تولید می‌شود. به علاوه، پروژه بلندپروازانه «ساخت چین 2025» (Made in China 2025) نیز بر پایه استفاده از عناصر کمیاب و آهن‌رباهای دائمی استوار است.
تحلیلگران معتقدند واکنش ناگهانی و دیرهنگام واشنگتن در مورد صنعتی که خودش زمانی بر آن مسلط بود، نشان می‌دهد آمریکا به سودهای کوتاه‌مدت و اصلاحاتِ واکنشی علاقه بیش‌تری دارد، در حالی که چین می‌تواند رویکرد استراتژیک‌تری را برای تقویت اقتصاد دولتی این کشور و تحت نظارت رئیس‌جمهوری اتخاذ کند که به صورت بالقوه ممکن است تا آخر عمر در قدرت بماند.
دِنگ شیائوپینگ، رهبر عالی سابق چین، سال 1987 هنگام بازدید از تأسیسات تولیدی این کشور در مغولستانِ داخلی، گفت: «خاورمیانه نفت دارد؛ چین عناصر کمیاب.»
بعد از نمایش قدرت چین علیه ژاپن در سال 2010، برخی در غرب درباره سلطه چین بر عناصر کمیاب اظهار نگرانی کردند، اما این هشدارها خیلی زود، زیر آواری از معادلات اقتصادی، افزایشِ مهندسی‌شده‌ی تولید توسط چین، و نبود اراده سیاسی کافی در غرب، دفن شدند.
گروه‌های فعال در زمینه استخراج معادن، با توجه به فضای مساعد سیاسی و جذابیتِ ثروت هنگفت پنتاگون، در تلاشند تا زنجیره‌های تأمین «مطمئن»تری برای عناصر کمیاب بسازند، اگرچه اذعان دارند که آمریکا هنوز تا خودکفایی در این حوزه راه درازی در پیش دارد. «پینی آلتائوس» مدیرعامل کمپانی «عناصر کمیاب آمریکا» (USA Rare Earth) که معدن «راوندتاپ ماونتن» (Round Top Mountain) در غرب تگزاس را کنترل می‌کند، می‌گوید «دهه‌ها» طول می‌کشد تا آمریکا «حتی به جایگاهی که چین امروز دارد، نزدیک شود.»
«عناصر کمیاب آمریکا» ماه گذشته اعلام کرد مجوز راه‌اندازی یک کارخانه آزمایشی فرآوری در ایالت کلرادو را کسب کرده است. در همین حال، معدن ماونتن‌پس قصد دارد تجهیزات فرآوری‌اش را که سال‌ها پیش به دلایل مالی خاموش شده بودند، مجدداً راه‌اندازی کند.
یک کمپانی مشترک آمریکایی-استرالیایی مرتبط با مالزی، پیشنهاد ساخت یک کارخانه فرآوری در تگزاس را داده است. و معادن عناصر کمیاب در آلاسکا و وایومینگ نیز دارند پتانسیل خود را تبلیغ می‌کنند.
با این وجود، تحلیلگران می‌گویند مجموع مبلغی که در قالب یارانه‌های مستقیم و غیرمستقیم دولتی برای ایجاد یک زنجیره تأمین کامل و پایدار در آمریکا، از سنگ معدن تا اکسید، لازم است، مبلغ هنگفتی است.
لایحه‌ای که پنتاگون از آن حمایت می‌کند و تنها به دنبال استفاده از درصد کمی از عناصر خاکی کمیاب آمریکاست، ممکن است به منظور تأمین مواد معدنی استراتژیک لازم، نیازمند تخصیص 75/1 میلیارد دلار برای مهمات و موشک‌های نظامی، 350 میلیون دلار برای قطعات میکروالکترونیک، و مبلغی «بدونِ سقف» برای سلاح‌های فراصوت باشد.
تحلیلگران همچنین روی چالش‌های تجاری نیز تأکید می‌کنند؛ از جمله نیاز به حجم عظیمی از سرمایه خصوصی و سال‌ها تأخیر در بازگشت و گردش سرمایه.
یکی دیگر از موانع در این مسیر، معادلات اقتصادیِ جداسازی و تصفیه عناصر کمیاب است؛ فرآیندی که منجر به تولید انبوهی از محصولات جانبی کم‌ارزش و بعضاً سمی می‌شود. علاوه بر این، محصول تولیدی در برخی از معادن آمریکا، غلظت کمی دارد و بسیاری از فناوری‌های «انحصاری» فرآوری نیز با مقاومتِ گروه‌های محلی و مشتریانِ فناوری‌های پیشرفته مواجه می‌شوند.
آمریکا حتی در صورت تأمین مواد اولیه عناصر کمیاب هم صرفاً ضعف این کشور مقابل چین را به نمایش می‌گذارد. چنان‌که یک کارمند جمهوری‌خواه مجلس سنا، که خواسته نامش فاش نشود، می‌گوید: «داشتن انباری از مواد اولیه عناصر کمیاب چه فایده‌ای دارد… وقتی می‌دانید که نهایتاً باید آن را [برای تصفیه و فرآوری] به چین بفرستید؟ تمامِ بازی [در دستِ] چین است.»
Stenabolic can be helpful for general fitness goals because of its ability to reinforce endurance.
Different unwanted aspect effects can embrace complications, aggression,
joint pain, fatigue, and low to moderate testosterone cream bodybuilding, metis.lti.cs.cmu.edu,
suppression. As all the time, the unwanted effects you experience rely on your reaction and dosage.
As with every thing else concerning S23, we don’t have concrete knowledge on one of the best dosage to get a steadiness of excellent outcomes with
minimal side effects. With the compound having a short half-life
of 12 hours, I find it better to separate the dose through
the day (morning and evening) to make sure it’s at all times lively in my physique.
With this comes some of the more severe side effects we will see
with any SARM, however not everyone may have the same experience!
The second consumer who printed his before-and-after transformation reported
a significant rise in blood pressure. As a visual estimate, this
consumer appears to have gained 10 pounds (4.5
kg) of lean mass. This user’s results, in phrases of muscle hypertrophy, could be considered moderate—yet lower than a typical first steroid
cycle. RAD 140 surfaced in 2010 after being formulated by a US
biotechnology company, Radius Well Being. There is limited clinical
analysis regarding RAD 140’s effects, significantly on people over the lengthy
run. If you’re a curious self-experimenter looking to improve your
physical efficiency, then SARMs is worth contemplating. Whereas
there could be not yet enough proof to assume about SARMs
a secure various to steroids for bulking up, researchers are testing
them for attainable use in treating quite so much of different conditions.
When the body is in higher condition and recovery is more environment friendly, it promotes an general sense of
well-being, reduces fatigue, and boosts
vitality ranges. In Distinction To the potential adverse impacts on hormone regulation, SARMs have been shown to support faster recovery and
improved train efficiency, which can lead to better mental clarity.
As beforehand talked about, SARMs are sometimes perceived
as a safer various to steroids. However, this notion does not imply they are completely free from
unwanted effects. Although SARMs are broadly used within the bodybuilding and fitness world, there’s nonetheless an absence of scientific
research to totally understand their effects on the human physique.
Maybe the most vital limitation of SARMs is the lack of long-term safety knowledge.
These compounds are comparatively new, and there’s limited proof from longitudinal human trials to determine their true health impact
over time. Whereas they may appear safer in the brief time period,
customers must acknowledge that the long-term dangers remain largely unknown, and more scientific analysis is critical to validate their security profile (USADA, 2021).
Liver toxicity is another vital problem, particularly with oral anabolic steroids,
which are metabolized by the liver. Extended or high-dose
usage can lead to hepatotoxicity, including situations like liver tumors, cholestasis, and peliosis hepatis, a uncommon illness involving blood-filled cysts
in the liver. Elevated liver enzymes are common and indicate liver stress or harm, making regular liver operate monitoring essential
for customers (Hartgens & Kuipers, 2004). Nonetheless, it’s attainable and customarily considered secure to
continue for greater than 12 weeks to maintain reaping the advantages of progress hormone over a extra extended period.
High blood strain can become a long-term problem if you persistently take high doses of
MK-677 and don’t management water retention. In most circumstances,
it will be negligence to permit this to occur, though some
individuals may be more vulnerable to hypertension and cardiovascular points normally,
and in that case, you need to rethink utilizing MK-677. MK-677 is often stacked with SARMs; sometimes, it’s not even primarily for performance advantages.
Stacking MK-677 as a supportive PED is incessantly accomplished to reduce or prevent
hair loss/shedding and sleep issues that other PEDs would possibly trigger.
I principally choose to save heaps of MK-677 for bulking and presumably recomp if the
diet isn’t too restrictive. Most users will
wish to use this compound for 12 weeks, though eight weeks is
a minimum for seeing good outcomes.
Anabolic-androgenic steroids (aka anabolic steroids) are a bunch of chemicals with an analogous structure to testosterone.
These include testosterone, testosterone esters, nandrolone decanoate, methandienone, and trenbolone.
In summary, SARMs represent a promising growth in muscle enhancement, providing
a extra focused approach than conventional steroids.
PC-3 (prostate most cancers cells) or C2C12 (muscle cells)
cells have been transfected with CMV-hAR, GRE-LUC, CMV-LUC, and coactivator SRC-1 using
Amaxa electroporator. Cells were treated
24 hours after transfection and luciferase assay was performed
48 hours after transfection. Earlier research with SERMs identified that distinct chemical scaffolds have the power to
induce unique conformational changes in the ER, resulting in interaction with completely different cofactor subsets.
The similar has been demonstrated with SARMs, which induce distinct conformational changes compared to testosterone and DHT, leading to complexes containing different coregulator complexes (64).
If you could have an opposed reaction while utilizing these merchandise, contact your health care practitioner instantly.
I’ll be lucky to get 5-6 hours of sleep an evening
as a end result of I’ll get up completely drenched. Also, I
don’t know for a proven reality that that’s what’s causing it,
but they seem to go hand in hand for me. In terms
of the dosage and duration of a RAD a hundred and forty PCT protocol, below are a couple
of pattern cycles.
70918248
References:
natural steroid alternatives (straightaheadmanagement.Com)